STABOLAB dwutlenek chloru- preparat bakterio- wiruso- i glonobójczy- higienizacja- dezynfekcja 25kg

Podstawowe cechy STABOLAB-u to:

produkt jednosk?adnikowy

nie chloruje

usuwa bakterie, wirusy i grzyby

silny i selektywny utleniacz

biocyd

?atwo rozpuszczalny w wodzie

Zalety STABOLAB-u to:

utlenianie zwi?zków organicznych

dezynfekcja

poprawa smaku i zapachu

usuwanie barwy

nie chloruje, a tym samym nie tworzy THM-ów

utlenianie ?elaza i manganu

nie wra?liwy na pH uzdatnianej wody
KORZY?CI ZASTOSOWANIA ClO2 – STABOLAB-u:

efektywny przy niskim st??eniu

krótki czas reakcji

bardzo wysoka skuteczno?? mikrobiologiczna

nie wp?ywa na smak i zapach produktu (np.:podchloryn) - nie tworz? si?
chlorofenole

niskie koszty operacyjne w porównaniu z kwasem nadoctowym, lub innymi
dezynfektantami stosowanymi przy produkcji spo?ywczej

Higienizacja ?cieków

Dawka
4.8 mg/l , czas kontaktu > 5 min

W?a?ciwo?ci:
Sposób dzia?ania biocydu nale?y rozpatrywa? bior?c pod uwag? trzy ró?ne i niewyja?nione
jeszcze w pe?ni mo?liwe mechanizmy:
· zniszczenie b?d? uszkodzenie organizacji komórkowej i g?ównych sk?adników komórek (?ciana komórkowa, pó?przepuszczalna membrana, kwasy nukleinowe wewn?trz j?dra lub cytoplazma);
· zak?ócenie mechanizmu wytwarzania energii, wp?ywaj?ce na metabolizm komórki, przez
zablokowanie enzymów lub przeszkodzenie procesowi utleniaj?cej fosforylizacji;
· zak?ócenie biosyntezy i wzrostu, powstrzymuj?ce syntez? bia?ek, kwasów nukleinowych
i koenzymów.
Zatem o efektywno?ci dzia?ania danego biocydu decyduj?: zdolno?ci do utleniania cz?steczek
biologicznych, uszkadzania i dyfundowania przez ?ciany b?on komórkowych poprawiaj?ce
przepuszczalno?? membrany, do reagowania z ?ywymi aminokwasami, do przyci?gania przez
ujemnie na?adowane powierzchnie bakteryjne, do przenikania matrycy biowarstwy os?abiaj?ce mosty mi?dzy polimerami, do absorpcji na substancjach bia?kowych.
Wysoka aktywno?? utleniaj?ca (mo?liwo?? przyj?cia pi?ciu elektronów) i charakter rodnikowy dwutlenku chloru stwarzaj? mu doskona?e w?asno?ci antybakteryjne w szerokim zakresie pH. Najprawdopodobniej wynika to st?d, ?e w ?rodowisku alkalicznym przepuszczalno?? b?on ?ywych komórek dla rodników dwutlenku chloru w fazie gazowej jest podwy?szona i pozwala na ?atwy dost?p do ?ywych cz?steczek. Uwa?a si?, ?e reakcja ClO2 z ?ywymi aminokwasami jest jednym z procesów dominuj?cych w zwalczaniu bakterii i wirusów.

Bakterie:
Liczne prace dotycz? Escherichia Coli, dla której zgodnie z równaniem Chicka-Watsona wykazano, ?e n=1 dla chloru i n=2 dla dwutlenku chloru. T? wy?szo?? dwutlenku chloru potwierdza porównanie z chloramin? dla ró?nych ?rodowisk i ró?nych temperatur. Warto?ci C x t wynosz? odpowiednio od 0,03 do 0,05 mg.min/l dla dwutlenku chloru, 0,4 do 0,75 mg.min/l dla chloru i 95 do 180 mg.min/l dla chloraminy.
Podobnie w przypadku Salmonellae typhosa i paratyphi, niskie zawarto?ci dwutlenku chloru
(0,1 mg/l) okazuj? si? bardzo skuteczne. W st??eniu 0,2 mg/l, dwutlenek chloru jest równie skutecznyco du?o wy?sze st??enia chloru wobec Aeromonas, mikroorganizmu dobrze znanego z zak?adania kolonii w systemach dystrybucji wody technologicznej.
Clostridium perfringens, bakteria odpowiedzialna za zaka?enia gastryczno-jelitowe, jest odporna na dzia?anie chloru i kwasu nadoctowego. Dwutlenek chloru wykazuje C x t w przedziale 10 - 20 mg.min/l, a wi?c wykazuje bardzo du?? skuteczno??.
W stosunku do Legionella szczególnie wa?na jest skuteczno?? biocydowa dwutlenku chloru wobec tworzonej biowarstwy. Okresowe chlorowanie dawkami o wysokim st??eniu okaza?o si? ma?o skuteczne, natomiast sta?e dozowanie dwutlenku chloru pozwoli?o ca?kowicie zniszczy? ten organizm. Dla Pseudomonas putida, dwutlenek chloru wyró?nia si? w stosunku do chloru krótszym czasem potrzebnym do uzyskania danej inaktywacji. Dla dwutlenku chloru wspó?czynnik 1D10 wynosi od 0.06 do 0.08 mg.min./l przy n = 1.75 zgodnie z prawem de Chick-Watsona. Warto równie? zwróci? uwag?, ?e sam jon chlorynowy dzia?a hamuj?co na rozwój tej bakterii.

Wirusy:
Skuteczno?? dwutlenku chloru wobec wirusów zosta?a dowiedziona w latach czterdziestych.
Kiedy warunki zewn?trzne wymagaj? wysokiego zapotrzebowania na ?rodek dezynfekuj?cy
(pH zasadowe, obecno?? azotu amonowego), dwutlenek chloru okaza? si? lepszy od chloru
w niszczeniu bakteriofagów (wirusów bakteryjnych).
Dezaktywacj? bakteriofagu f2, wykorzystywan? cz?sto jako model w ocenie skuteczno?ci ?rodków dezynfekuj?cych, przeprowadza si? dwutlenkiem chloru ze wska?nikiem 1D10 na poziomie 0.13 mg.min/l przy n=1. Dla wirusów takich jak, Poliovirus typ 1 czy Rotavirus SA11, oraz w ?rodowisku o pH typowym dla wody dwutlenek chloru jest skuteczny przy ma?ej dawce. Dla pH = 6 – 7, dwutlenek chloru wykazuje C x t od 0,2 do 6 mg.min/l, co jest warto?ci? wy?sz? w porównaniu do chloru (0,01 do 2 mg.min/l), ale wyra?nie ni?sz? ni? dla chloramin (800 do 6500 mg.min/L). 

Glony:
W niszczeniu takich gatunków jak Scenedesmus Quadricauda, Monoraphidium minutum,
Chlorella minutissima, Chlamydomonas sp., Euglena gracilis, itp. w procesie utleniania
wst?pnego dwutlenek chloru okazuje si? 2 do 10 razy bardziej skuteczny ni? chlor, dla dawek od 0,3 do 1 mg/l,. Dowiedziono skuteczno?ci ClO2 w procesie usuwania z?ego smaku i zapachu wynikaj?cego z obecno?ci alg.

Analizuj?c dzia?anie baktriobójcze, dezynfekuj?ce dwutlenku chloru w przemy?le spo?ywczym nale?y uwzgl?dni? nie tylko jego wp?yw na sam proces dezynfekcji ale tak?e mie? na uwadze oddzia?ywanie na instalacje w której ten proces jest prowadzony. Czyli ocen? m.in. korozyjno?ci jak i ochrony instalacji przed tworzeniem si? w niej szlamów i biowarstwy. Biowarstwa bakteryjna powoduje powstawanie licznych problemów w zak?adach przemys?owych, mi?dzy innymi: utrudnienia w wymianie ciep?a, korozj? w wyniku bezpo?redniego dzia?ania bakterii oraz korozj? wskutek dzia?ania enzymów bakteryjnych, która mo?e zachodzi? nawet po ?mierci komórki. Biowarstwa ma tendencj? do niejednolito?ci i niejednorodno?ci na powierzchni, zatem ró?nice w st??eniu tlenu na powierzchni metalu prowadz? do korozji. Ponadto warunki beztlenowe panuj?ce pod zdrow? biowarstw? sprzyjaj? wzrostowi i rozwojowi wysoce korozyjnych bakterii redukuj?cych siarczany,
SRB, Desulfovibrio desulfuricans. Celem zastosowania biocydów jest utrzymanie wysokiej sprawno?ci wymiany ciep?a niezale?nie od jako?ci u?ywanej wody.
Bez preparowania wody biocydami, niektóre ?rodowiska s? szczególnie podatne na rozwój
?ywych organizmów. Mo?e to prowadzi? do blokowania przewodów i/lub do procesów gnilnych. Zastosowanie chemikaliów mo?e z kolei przyczyni? si? do przyspieszonej korozji wymienników ciep?a. Powszechnie u?ywane biocydy mog? by? zwi?zkami organicznymi lub mineralnymi. W przesz?o?ci do kontroli bakterii i zwi?zanej z nimi biowarstwy stosowano gazowy chlor.

Cena za kg. Minimalne zamówienie 25kg

Dla tego produktu nie napisano jeszcze recenzji!

Właściciel sklepu internetowego nie gwarantuje, że publikowane opinie pochodzą od konsumentów, którzy używali danego produktu lub go kupili.